انوار معرفت

چرا اینگونه دنبالِ من می‌گردی و رنج‌ها را متحمل می‌شوی؟ مثل این باشید (اشاره به جنازه کردند) تا من دنبال شما بیایم! مرحوم آیت الله سید باقر مجتهد سیستانی (ره) از علماء بزرگ در مشهد مقدس برای آنکه به محضر امام زمان (عج) شرفیاب شود، ختم زیارت عاشورا در چهل جمعه هر هفته در مسجدی از مساجد شهر آغاز می‌کند. ایشان فرمودند:

در یکی از جمعه‌های آخرین، ناگهان شعاع نوری را مشاهده کردم که از خانه نزدیک آن مسجدی که من در آن مشغول به زیارت عاشورا بودم می‌تابید، حال عجیبی به من دست داد. از جای برخاستم و به دنبال آن نور به در آن خانه رفتم. خانه کوچک و فقیرانه‌ای بود، از درون خانه نور عجیبی می‌تابید.

در زدم وقتی در را باز کردند، مشاهده کردم حضرت ولی عصر امام زمان (عج) در یکی از اتاق‌های آن خانه تشریف داشتند و در آن اتاق جنازه‌ای را مشاهده کردم که پارچه‌ای سفید به رویِ آن کشیده بودند، وقتی من وارد شدم و اشک ریزان سلام کردم، حضرت به من فرمودند: «چرا اینگونه دنبالِ من می‌گردی و رنج‌ها را متحمل می‌شوی؟ مثل این باشید (اشاره به جنازه کردند) تا من دنبال شما بیایم!»

بعد فرمودند: «این بانویی است که در دورهٔ بی‌حجابی (رضا خان پهلوی) هفت سال از خانه بیرون نیامده مبادا نامحرم او را ببیند!»

 ارتباط و پیوستگی موضوعی آیات بهترین گواه بر این واقعیت است که حجاب و پوشش زن، همچون سایر احکام قبل و بعد در سوره مبارکه نور،حکم شخصی- اجتماعی است و نمی تواند استثنای از آنها باشد.

به نقل از فصنامه پژوهش های قرآنی، حجاب، آن گونه که بعضی ها پنداشته اند، صرفا یک تکلیف شخصی نیست؛ بلکه افزون بر آن یک مسئله عاطفی، روانی، خانوادگی، اجتماعی است. در این نوشتار عناوین زیر مورد ارزیابی قرار می گیرند:

۱- نخست دیدگاهها و دلایل نظریه پردازانی که معتقدند حجاب تکلیف شخصی محض است و نقد آنها

۲- اجتماعی بودن حجاب زن از منظر قرآن کریم گرچه اجتماعی بودن حجاب، از منظرهای گوناگون قابل اثبات است، اما در این نوشتار از منظر ارتباط موضوعی آیات در سوره نور بررسی می شود.

کلید واژه‏ها: حجاب، تکلیف شخصی، تکلیف اجتماعی، سوره نور

تردیدی نیست که درگستره تاریخ اسلام، مسلمانان ازعالم وعامی، شیعه و سنی و پیروان مذهب های مختلف فقهی و نحله های گوناگون کلامی و اعتقادی به صورت اجماع حجاب را واجب و رعایت آنرا بر زن مسلمان الزامی می شمارند و بی حجابی و بدحجابی را مساوی با مخالفت با قرآن و زیر پا نهادن حکم واجب الهی تلقی می کنند. فتواهای فقیهان شیعه و سنی بر وجوب حجاب و چگونگی آن در لحظه های مختلف زندگی از جمله در هنگام نماز، بیانگر اهمیت حجاب در اسلام می باشد که نیازی به یاد کرد آن فتواها نیست.

*غنچه تا غنچه است در حجاب است ، هيچ كس هوس چيدن آن را نمى كند. اما همينكه حجاب را كنار نهاد و باز شد، آنرا خواهند چيد. وقتى كه چيدند چند روزى هم ممكن است در جاى مناسب قرارش دهند. اما ديرى نمى پايد كه پژمرده و پرپر مى شود و آن را در سطل زباله مى ريزند.

خواهران باحجاب هم همچون غنچه اند، هيچ كس دست طمع و تصرف ، به سمت آنها دراز نمى كند.

اماّ همينكه اين حجاب را كنار گذارند مورد طمع ديگران واقع خواهند شد.

......

*تا زمانيكه سرشيشه عطر بسته است ، عطر داخل آن هم محفوظ خواهد بود،ولى به محض اينكه چند ساعتى سر شيشه عطر برداشته شود عطر داخل آن مى پَرد و تنها شيشه خالى بدون عطر مى ماند و كسى بدان ميلى ندارد.

حجاب همانند سرشيشه عطر است كه بوى خوش و زيبايى و حلاوت و طراوت زنها را حفظ مى كند و با برداشتن حجاب ، آن زيبايى و حلاوت از بين مى رود. رمز زيبايى زنهاى مسلمان هم همين حجاب است .

......

*شما چرا به دور خانه هايتان ديوار مى كشيد و بر روى ديوارها سيم خاردار نصب مى كنيد؟ اگر دربهاى خانه تان چوبى باشد، چرا آهنى مى كنيد و اگر ديوارها كوتاه باشد چرا بلند مى كنيد؟ آيا اينها همه براى راحتى يا ناراحتى شماست ؟

کعب الاحبار یکی از دانشمندان بزرگ یهود از حضرت امیر(ع) پرسید:

کیست که پدر نداشته؟ کیست که قبیله و عشیره نداشته؟ کجاست جایی که قبله ای نداشته باشد؟

آن حضرت(ع) فرمودند: کسی که پدر نداشته عیسی(ع) است، کسی که عشیره نداشته آدم است، جایی که قبله ندارد، سقف خانه ی کعبه است که خودش قبله است.

باز کعب الاحبار پرسید: آن سه موجود زنده کدام اند که در رحمی نبوده و از بدن مادر به دنیا نیامده اند؟

امام علی(ع) فرمودند: عصای موسی، ماده شتر ثمود و قوچ ابراهیم.

باز کعب الاحبار پرسید: کدام قبر بوده که صاحبش را گردش داده است؟

حضرت علی(ع) پاسخ دادند: نهنگی که به فرمان خداوند یونس را در شکم خود فرو برد و در دریاها گردش داد.

از حضرت امیر(ع) معنای عاقل را پرسیدند فرمودند: "عاقل کسی است که هر چیزی را در جای خود قرار دهد."

گفتند: پس جاهل را برای ما تعریف کنید. فرمودند:آن را تعریف کرد.

مرد یهودی از حضرت امیر(ع) پرسید مرا آگاه کن از چیزی که برای خدا نیست و چیزی که نزد خدا نیست و چیزی که خدا نمی داند.

حضرت علی(ع) به وی فرمود:آنچه را که نمی داند گفتار شما یهود است که می گویید عزیر پسر خداست و خدا برای خود پسری سراغ ندارد. و اما آنچه را که برای خدا نیست شریک است و آنچه که نزد خدا نیست ستم بر بندگان است.

یهودی گفت: گواهی می دهم که خدا یکتا و یگانه است و محمد(ص) فرستاده اوست.

پیشوا و عالم بزرگ طائفه نجران نزد عمر آمده و از او سوالاتی کرد. عمر پاسخش را نمی دانست. او را به نزدحضرت امیر(ع) فرستاد. اسقف در محضر آن حضرت(ع) پرسش های خود را مطرح کرد: 

آن چیست که در دست مردم دنیاست و از آن استفاده می کنند ولی همچون میوه های بهشتی در آن کم و کاستی پیدا نمی شود؟

امیر المومنین(ع) به او فرمود: آن قرآن است که اهل دنیا تمام نیاز مندی های خود را از آن می گیرند و نقصانی در آن ظاهر نمی شود.